Kommaar kommaar kommaar Cameo

you come and go, you come and go-o-o. Loving would be easy if your colors were like my dream, red gold and green, red gold and gre-ee-ee-een....

Sorry, ik liet me even gaan. Maar ik ben dan ook met een reden in feeststemming. Want na jaren van wikken en wegen en nog eens goed nadenken enzo, heb ik zondag dan EINDELIJK een silhouette besteld! Er komt heel binnenkort een nieuwe versie uit die ook volledige scrapbookpagina's kan snijden.




Hij heet de Silhouette Cameo (lekker woord) en ik kan niet wachten tot het binnenkort in nu verandert. Ik heb hem gepre-orderd (nog zo'n lekkere bekkenbreker) bij Creabest en nu maar wachten....

en wachten....



en wachten....



is het al zover?



nog meer wachten...



Ik heb al honderdduizend ideetjes van wat ik ermee ga uitspoken, maar dat zal allemaal even moeten wachten. En alsie er is, moet ik er ook nog eerst even mee om leren gaan... Maar ik ben in elk geval al helemaal blij!

Hiha! Een kerstkaart, jawel!

Is dat op tijd of wat? Merel is al in een hobbywinkel geweest, vanwaar mijn vader, die ook mee was, de veel te leuke kersttempels van Forever Friends voor me heeft meegenomen (thnx!). Die moesten natuurlijk wel even vies, dus ik heb de afgelopen week tussen de vieze luiers, boertjes, spuugshirtje, douche- en badderbeurten door mijn eerste kerstkaartje van het jaar gemaakt.

Ook de brads die ik op de door mijn moeder gedoneerde kerststerren (thnx) heb gedaan zijn van Forever Friends en die zijn dan ook weer door mijn vader uitgezocht en cadeau gedaan aan mij. Die arme man wordt wel veel hobbyzaken ingesleept, bedenk ik mij nu. Aggus. Dankzij de kerststerren, mag deze kaart meedoen met de tweede uitdaging van een superleuk nieuw uitdagingen blog, namelijk het forever friends challenges blog.

De kaart is gemaakt met de sketch van Christmas cards with sketches, een leuk uitdagingen blog dat ik via Marijke tegenkwam. De schets is erg leuk en zal denk ik nog wel eens dienst gaan doen voor een kaartje van het één of ander. Als het goed is, ben ik nog net op tijd met het plaatsen (en vastplakken ;-) van de kaart.

Verder is het vandaag nine eleven. Normaal ben ik er niet zo mee bezig, maar vandeweek hebben we hier een indrukwekkende documantaire zitten kijken over een brandweerkazerne in die periode. Liet mij ook weer denken aan hoe ik het hoorde. Ik werkte destijds bij de Belastingdienst en een collega kwam mijn kamer binnengelopen om te vertellen dat er een vliegtuig in één van de twin towers was gevlogen. Ik weet nog dat ik niet direct reageerde, omdat ik zat te wachten op de clou van zijn grap. Maar het was dus geen grap. Bizar. Dat vind ik tien jaar later nog steeds. Wie verzint nou zoiets? En ook bizar dat het alweer tien jaar geleden is. Ik word nu wel echt oud, geloof ik. Moet je nagaan, dit gaan mijn kinderen dus leren bij geschiedenis en ik heb het gewoon real life meegemaakt. Ai. Au.

Love is in the air...

...al was een zonnetje vandaag ook wel leuk geweest...

Mijn ouders zijn vandaag maar liefst 38 jaar getrouwd. Het allereerste knutselproject sinds Merel geboren is, was dus een kaartje om hun "True love" te vieren.



Een leuk detail is dat al het papier dat ik heb gebruikt, allemaal afkomstig is van mijn moeder. Mijn vader merkte nog op dat dus over vijf jaar alles weer terug is bij mijn moeder, maar ik vrees dat ik daar wel iets langer voor nodig zou hebben ;-)

En speciaal om ze even lekker te plagen, wil ik jullie de retro-koppies van 38 jaar terug niet onthouden:



Mooi om te zien dat ze elkaar af en toe nog steeds zo aan kunnen kijken. Op de foto waren ze 19 en 20 jaar oud/jong. Als Will en ik de 38 jaar halen, zijn we 64 en 74! Ach ja...

Daar is ze dan!

Terwijl ik dit typ, ligt onze nieuwbakken dochter Merel heerlijk te knorren op mijn buik. Op het voedingskussen de laptop, stel je het maar eens voor. Life is goed hier in huis. En voor wie wil weten wie Merel is:



Lars is heeeeeel lief voor haar, dus dat is een pak van mijn hart. In plaats van de verwachte "Wanneer gaat ze weer weg?" hoor ik de hele dag niet anders dan "Waar Merel?" en "Even bij baby kijken." Waar heb ik me zorgen over gemaakt? De dame in kwestie doet het ook heel goed. Het enige wat er na lang zoeken is gevonden is een iets kort tongriempje wat wat problemen kan geven bij ijsjes likken, aanhappen bij mamma, cariës en, jawel, tongzoenen. Dus we gaan overmorgen even naar de KNO-arts om er naar te laten kijken. Maar ze is inmiddels al over de 4 kilo, dus ze doet het echt goed hoor.

We hebben al wel geregeld dat ze ook in de toekomst onder de pannen is. Met één telefoontje van mijn goede vriendin Heleen was het geregeld. Tim, haar zoon, is namelijk uitgehuwelijkt aan ons Mereltje. O ja, hij is ook jarig vandaag, dus dan kunnen ze hun verjaardag later lekker praktisch in één keer vieren. Wel zo economisch ;-) Om hem ook warm te krijgen voor het idee, heb ik hem dit kaartje gestuurd:



Hij was nog gemaakt voor de bevalling, want sindsdien is er nog niet geknutseld hier hoor. Tenminste, niet door mij. Wel door Larsje natuurlijk ;-) Maar wie weet. Het papier is van Basic Grey. Ik vond stom toevallig een paperpadje van de Cupcake lijn in een lokale hobbyzaak. Ik vind het zulk gaaf en feestelijk papier, dat ik het meteen heb meegenomen. Maar goed ook, want de zaak is wegens minder leuke omstandigheden gesloten nu.



Het afdrukje is een Penny blackje van mijn mams (dankjewel!) met heel toevallig een cupcake met precies 1 kaars, wat dan weer precies past bij de leeftijd van de jongeman in kwestie. Van harte Tim, dat je maar een grote, knappe, lieve knul mag worden!

Wat doe je als.../What to do when...

...je al een week zit te wachten op een dochter die er nog niet uit wil? Juist. Dan ga je geboortekaartjes zitten maken voor de baby's die wel naar buiten wilden komen.

...you've been waiting for your little baby girl to come out for a week already? Right. You should make babycards for other babies, who were willing to leave mom's little home.

Mijn ex-collega was twee weken na mij uitgerekend, maar is afgelopen dinsdag bevallen van een zoon. Ik ben superbenieuwd naar het mannetje, maar niet echt meer in staat om even naar Asperen te karren voor een kraambezoekje. Dus moet ik ze voorlopig maar voorzien van dit kaartje:

My ex-co-worker gave birth two weeks early to a son. I am soooooo curious about him, but unfortunately not really able to go and visit in my current very pregnant state. So instead I'll send them this little number:



Ik heb de sketch van de lopende Pollycraft challenge gebruikt. Ik heb helaas nog geen Pollycraft digi's, dus wellicht is dit een kans om mijn collectie te starten.

I used the sketch from the running Pollycraft challenge. I do not own any Pollycraft products (yet), but this might be the start.

En omdat ik toch de smaak te pakken had en er bij vrienden van vrienden (lekker cryptisch) een meisje bij is gekomen, ben ik maar meteen verder gegaan met een kaartje voor de kleine Julia:

And since I was going so well and had some more time to kill, I decided to make one for the second little girl of friends from our friends, she is named Julia:



Zelfde sketch, maar daar houdt elke vergelijking wel weer een beetje op geloof ik. Ik moet gewoon nog veel oefenen met echt meisjeskaartjes.

Same sketch, but that's about it. I seriously need more training in using pinks and going all girly.

Marijke was jarig, ergens tussendoor

Nee, ik ben nog geen weëen aan het wegpuffen hoor ;-) Ik heb zelfs een kaartje gemaakt deze week, anders dan de geboortekaartjes voor ons aanstaande monstertje ;-)

Moet je kijken:



Dit is het verjaarskaartje voor Marijke. Die heeft wel een beetje een heftige start van d'r vakantie gehad, dus het kaartje was één dag te laat. Ik heb geprobeerd haar stijl een beetje te jatten. Een goed uitgangspunt is dan papiertjes van My minds eye, want daar houdt ze wel van. Kantjes, roze en paars, bloemen



en hotfixjes (nou ja, hier heb ik lekker plakpareltjes gebruikt),



stansjes (dankjewel voor het hart mam!), dat zijn wel zo'n beetje de ingredies van een echte Marijke. O ja, en een Magnoliaatje natuurlijk (die is van Marijke gejat natuurlijk).

Ze was er blij mee, dus ik zeg: missie geslaagd. Nog gefeliciteerd hè!

Bedanktkaartje

Het is niet echt geheim meer dat roze langzaam haar intrede in huize Van Soest doet. Zo kwam een collega van mijn schoonzus al met een enorme zak met allemaal kleurrijke meidenshirts, rokjes, leggings etc. aan. Ik weet niet meer van de gulle geeftster dan dat ze Monique heet en een collega is van mijn schoonzus, dus dat was wel lastig een kaartje maken. Ik pas mijn kaartjes graag aan de smaak van de ontvanger aan. De oplossing van dit probleem lag echter voor de hand, want ik heb me maar laten inspireren door kleding. Genoeg gebept, dit is het resultaat:



Kaartjes zonder stempelafdrukjes blijven lastig voor mij, maar ik word er vast ooit eens handig in. Ze zouden sneller klaar moeten zijn, maar dat is me dan nog niet gelukt ;-)

Het andere meidenkaartjes project is deze week erg opgeschoten. Er waren dinsdag zwaar actieve hulptroepen, die zelfs hun "huiswerk" al weer ingeleverd hebben (thnx!) en ik ben gisteren na mijn werk kaartkarton gaan halen, dat ik straks na mijn werk even op maat ga snijden hier op de snijtafel. We zijn op koers.

Er was er één jarig...

...maar ik zat weer 'es zonder internet. Grrr. Elke keer als de stroom van de Experia box af is geweest, kan mijn schootpeeceetje het internet niet meer vinden. Dan moet een meneer of mevrouw van de "klantenservice" van KPN ons netwerk weer op een andere frequentie zetten, lekker handig.

Maar goed, het was gisteren feest, want Heleentje telde er weer een jaartje bij. Toen ik van het weekend schuilde bij mijn moeder vanwege de onlangs gestarte verbouwing, heb ik deze kaart voor haar gemaakt:



Alsnog van harte dus!

Het label is met een supergave Creative Tags stans van Crealies gedaan. De "jarig" stempel past er precies bij, helemaal leuk. De papiertjes heb ik uit allerlei krochten van mijn hobbykast vandaan, dus is durf niks te zeggen over merk of afkomst ;-) Het aapie is een digi van Dustin Pike. Ben helemaal verliefd op zijn tekenstijl en hij geeft veel freebies weg, ook niet zo erg. Ik heb 'em ingekleurd met Copics. Verder heb ik het puzzelstukje van mijn moeder gekregen, die het op het blog van Jolanda had gezien. De hartjes die ik dat stukje heb geëmbost, heb ik van mijn mannen gekregen met moederdag (ik zit nu even te glunderen).

Verder heb ik niet zoveel te melden, anders dan dat ik heel erg aftel naar mijn verlof. Ben MOE in alle opzichten van het woord. Nog vier weken werken....(dat rare geluidje op de achtergrond is het piepende tandvlees waar ik op loop ;-) Wie telt er met me mee?

De eerste meisjeslayout

Is een feit. Hij is al een paar daagjes af, maar het was veel te mooi weer om te kompjoeteren. Met nieuwe spullies van de beurs is de dame in wording aangekleed (het kantje en het hartje).



De rest van de stapel uitdraaien is in harmonica achter deze afdruk verwerkt. Leek me niet zo handig om de belangrijkste uit de serie bovenaan te leggen, want hoe leg je dat je dochtertje uit. Dat je ongegeneerd onder d'r rokken hebt gekeken en dat dan ook nog leuk in d'r plakboek hebt gedaan.

Wederom een boel inmenging van mijn moeder ;-) Het hartje met al die hartjes er uit (doily lace die) is van haar en de vlindertjes heeft zij gehaakt. Thanks mam! Het gestempelde hallo is een alfabetje van All night media, dat ik van Lisette heb gekregen, ik vind het erg goed bruikbaar. Zat ook al op het kaartje van twee postjes geleden.

Drie hoeraatjes voor Marcel

Vandaag is Marcel, mijn collega, 12,5 jaar in dienst bij mijn werkgever. Hij is de general manager van de tent, die normaal zorgt dat er "iets" geregeld wordt als iemand een jubileum heeft. Maar in dit geval ging dat dus even niet lukken. We hebben een doe het zelf feestpakket op zijn kantoor gezet waar alles in zat om er een leuk feest van te maken. Maar hij regelt altijd alles, dus we hebben bedacht hem ook zelf de aankleding maar te laten regelen. Slinger met hamer en spijkers erbij, balonnen met een klosje garen erbij, dat soort gein. Om zijn verdriet te verdrinken een mooie fles wijn en om de vreugd te delen een zak feestspekken ;-)

Marcel is een man van one-liners, dus dat was wel even praktisch. Ik roep al jaren bij een aantal uitspraken van hem dat hij die een keer op een tegeltje krijgt. Zo gezegd, zo gedaan:





Het was even een flinke berg tijd en organisatiekunde, maar de voorpret alleen al was het waard. Jammer dat ik vandaag niet op het werk was om zijn gezicht te zien, maar het telefoontje met enige norse weerstand sprak ook al boekdelen. Ja, rottigheid hè, dan is Ilona weer helemaal in d'r element!

Zelfs mijn eigen moeder zat in het complot, want die heeft de Hollansche stempellap van de beurs van vorig jaar, die hier veelvuldig is misbruikt. Het alfabet heb ik twee rommelmarkten geleden bij De Scrapheap gescored en de blauwe inkt heb ik tijdens de beurs van afgelopen weekend van mam gekregen (Stazon Hydrangea, erg mooi).

En vandaag is ook het meisje van de suikerzoete kaart jarig. Je weet wel, die ik vanmiddag alsnog op de bus ga doen, omdat ik dat uiteraard weer vergeten ben. Lekker op tijd was het toch hè?

Suikerzoet!

Nu er een dochter in aantocht is, moet ik me gaan bekwamen in het gebruik van roze. Iets wat ik op uiterst natuurlijke wijze altijd heb weten te mijden :-s



Maar goed, ik ben dus aan de oefen op onder andere dit kaartje. Hij is voor de dochter van vrienden van ons die 19 april alweer een jaar wordt. Williams reactie "Zo, da's op tijd!" Ahum.

Het kaartje is een lift van een kaartje van Miranda.



Ik vind haar stijl zo gaaf, maar ik ben er echt niet handig in. dus dan maar namaken om het in de vingers te krijgen.

Moet je kijken!

Net in mijn welverdiende pauze een leuk blog "ontdekt" via het blog van Miranda. Neem eens een kijkje op het blog van Margriet. Geen idee wie het is, maar ik schoot steeds in de lach van de stukjes tekst die haar mooie knutsels omlijsten. Hoe herkenbaar allemaal. Best kans dat een boel mensen zich nu afvragen onder welke steen ik vandaan ben gekropen, maar ik heb een paar maanden zonder internet moeten leven hè. Give me some credit...

Hieperdepiep voor mijn pap!

Hèhè, EINDELIJK is het officieel lente. Iedereen is de winter nu wel weer zat. Dus ook hoog tijd voor een vrolijk kaartje:



Mijn moeder had een sketch voor me uitgedraaid, vermoedelijk van Create 4 fun. En een poos geleden kwam ze met deze veel te coole Basic Grey papiertjes aan. Geen idee hoe het heet, maar je wordt er wel erg vrolijk van in elk geval. Dus pappa-lief heeft een vrolijk lenterig kaartje voor zijn verjaardag gekregen. De muisjes heb ik vorig jaar op de Art Specially gekocht. Ik vond ze erg leuk, maar was dus niet de enige. Aan de binnenkant van het kaartje zie je dat Lars ook even wilde "tempelen en nippen" (stempelen en knippen).



Als opa hier niet blij mee is, weet ik het ook niet meer hoor. Bedankt voor het postduiven mam!

Jawel, twee kaartjes te zien ;-)

Zo. Die lelijke en nogal onhandige netwerkkabel is er uit, ik kan nu eindelijk los. Lekker TV kijken en in de pauzes lappertoppen ;-) Of zoals nu, als ik volledig over mijn slaap heen ben mijn verwaarloosde blog bijwerken...

Ik loop hopeloos achter met verjaarskaarten, terwijl ik in maart megaveel verjaardagen heb. Ik ben ze geen van allen vergeten, maar ik wilde zo graag weet eens met schildpaddenstempels aan de gang, zullen we maar zeggen. Houd mijn blogje in de gaten voor "te laat" kaartjes, die ik nu moet gaan maken.

Way back, afgelopen december, was mijn mamma jarig. Dit is wat zij voor d'r verjaardag kreeg (onder andere):



Verder staat hier al drie weken een kaartje op de kast dat naar mijn nichtje moet. Die geeft steeds onwijs veel speelgoed en kleding aan ons, dus dit is wel het minste dat ik er voor terug kan doen:



Dat wassum even voor nu. Ik ben ook heel druk geweest met de uitnodigingen voor het 50-jarig trouwjubileum feest van mijn schoonouders, maar dat is nu een op een haar na gevild project. Foto's volgen nog. Nu kan ik mooi gaan nadenken over het geboortekaartje voor de kleine dame die in mijn buikje rondspartelt tot eind juli ;-)

Yoyoyoh!

We hebben weer internet thuis! Nou ja, een soort van. Er steekt wel een dikke vette netwerkkabel uit mijn anders zo mobiele laptop, maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb nu natuurlijk helemaal geen zin om mijn blog bij te werken, want ik kan voor het eerst in maanden weer eens heerlijk ongelimiteerd surfen. Dus stay tuned maar weer ;-)

Even geduld aub...

Volgens mij heb ik nu echt al teveel posts gedaan waarin ik ieders geduld vraag (nou ja, in elk geval aan die ene volger dan). Maar ik heb wat storingen met Ziggo. Geen probleem dat KPN niet kan oplossen, zij het dat die past half maart kunnen. Dus dan kan ik weer los, hoop ik. Op het werk posten, zoals ik nu even doe, is gewoon niet handig, want daar is het nooit rustig genoeg voor.

Maar nog een week of wat, dan heb ik weer 16 weken rust. Nou ja, ik hoef dan 16 weken niet meer naar mijn werk. (Nacht)rust zal er vast niet bij zijn, maar what the heck ;-)

Stay tuned!