Ik krijg een braaf kind. Dat zei de verloskundige in elk geval afgelopen maandag. Hij groeit netjes, ligt er al helemaal klaar voor, is zelfs al een beetje aan het oefenen met indalen en al...Maar ik hoefde me geen zorgen te maken, want hij zal echt nog wel even blijven zitten. Tis 'em geraden ook, ik ben vandaag precies 31 weken, dus hij moet nog even blijven zitten. En ik moet nog aan de kaartjes beginnen, dus ik heb nog geen tijd voor een bevalling hoor!
Ondertussen hou ik het haast niet uit van de nieuwsgierigheid. Wat duren 40 weken vreselijk lang zeg! Ik wil zo graag weten hoe 'ie er uit ziet, hoe hij voelt, ruikt, slaapt en drinkt. Zwanger zijn is niks voor ongeduldige tiepjes ;-) En het werd gisteravond alleen maar erger met mijn "zwemmen op het droge" cursus. Ik ben namelijk naar een cursus borstvoeding gegaan.
Om me heen heb ik al verschillende keren gezien dat borstvoeden een frustrerende business kan zijn, dus ik wilde me alvast een beetje voorbereiden. Gelukkig maar, want het is echt heel zinnig. Alle tips die je krijgt, alle fabels die om zeep geholpen worden, ideaal. Begrijp me niet verkeerd, ik heb mensen zat om me heen die ervaring hebben en het ook gerust willen delen. Toch vind ik het prettiger om uitleg te krijgen van mensen die er al jaren dagelijks mee bezig zijn. Zonder de persoonlijke misère of triomfen, gewoon de feiten. Die alle achtergronden kunnen uitleggen en geen vraag onbeantwoord laten. Professionals worden er nu eenmaal niet voor niks voor betaald, toch?
Ik ga er echt wel een kei in worden, dat staat nu al vast. Je moet je kindje namelijk gaan zitten klieren. Moet lukken! Wel de fabriek voorhouden, maar nog niet geven. Laat maar happen in de lucht, net zo lang tot 'ie zijn mond zo ver open doet dat het lijkt alsof 'ie gaapt. En dan flop, zuipen kreng! Haha, ik zie het al helemaal zitten hoor. Was alleen wel even schrikken bij het tekeningetje van hoe ver de hele handel dat mini-keeltje ingaat. Maar goed, dat is de bedoeling. Verder moet je hem ook wakker maken als 'ie in slaap valt terwijl de tweede fabriek nog niet gedraaid heeft. Nou, dat lukt ook wel. Onder de voeten wrijven of kietelen, muizetrappeltjes over z'n ruggetje, of "het poppen-ogeneffect" oftewel kindlief vanuit liggende positie omhoog kantelen, zodat zijn oogjes open gaan. Arme William, moet 'ie mijn "ik klier je wel je nest uit" aandacht gaan delen. Zal 'ie vast erg vinden!
Verder kan ik nog melden dat we afgelopen weekend met mijn werk een Rijnreisje hebben gemaakt. Ja, echt waar. Het was stik gezellig, maar waardeloos georganiseerd. Geeft niks, we gingen voor de teambuilding, dus dan werkt een slechte organisatie alleen maar goed voor de verbroedering ;-) We zijn in Düsseldorf en Keulen gestopt om te kerstsjoppen. Wat zijn die Duitsers maf met Kerstmis zeg! We hebben onze ogen goed de kost gegeven. Foto's moeten nog uitgezocht worden, dus ergens in één van de volgende postjes volgt meer over dit roekoe-tripje...
O ja, de koeieletters van deze post is speciaal om het sommige lezers wat makkelijker te maken ;-) Met mijn nieuwe jas is de leesbaarheid van mijn blog niet echt vooruit gegaan...
2 opmerkingen:
Whahahah wat kan jij dat allemaal lekker opschrijven zeg! Leuk om te lezen! En 30 weken alweer?! Kan me voorstellen dat het voor jullie nu niet snel genoeg kan maar voor je het weet is jullie kleine, brave kindje er!
Rustig aan en succes met de kaartjes! :D
Hey Ilona!
Fijn om te horen dat het goed met jullie frummel gaat! Nog even geduld, als je verlof ingaat is ie er zo (hoop ik voor je hihi).
Tot maandag, gaan we weer lekker hobbyen. Kun je weer een kaartje op je bloggie plaatsten!
Een reactie posten