donderdag 10 mei 2007

Wat ben ik toch goed hè?

Vandaag helemaal trots op mezelf. Niet dat ik iets gecreëerd heb dat publiceerbaar is, maar ik ben toch trots. Stond vandaag op met niet al te veel zin om aan de dag te beginnen. De wekker ging te vroeg (al ging 'ie een uur later dan wanneer ik moet werken), het was veel te koud en nat, het brood wilde niet van elkaar, ik moest de oude computer zien te formatteren en het huis was één grote puinhoop. Dat krijg je als je een week lang niks anders doet dan werken en knutselen. Heb tot zeker elf uur vanochtend lopen balen en besloot toen dat het goed was geweest. Heb eerst de oude computer geformatteerd (en het is ook nog gelukt, joepie voor mij), ben toen begonnen met opruimen, heb boodschappen gedaan en heb zelfs het avondeten voorbereid. Toen was mam er en zijn we gaan sporten. En we hebben allebei netjes ons best gedaan. Niet van ik ben hier wel, maar eigenlijk zat ik nu liever op de bank. Gewoon er tegenaan en niet zeuren. En dat terwijl mijn moeder er ongeveer net zoveel zin in had als ik...

Wat ook wel in dit "brave burgerschap" plaatje past, was dat we vanavond de DVD van Al Gore op het programma hadden staan. "An inconvenient truth" is iets dat we allebei graag wilden zien. Ik viel als eerste een beetje in slaap, maar ik schrok wakker en ben achter de computer gegaan. Niet veel later hoorde ik een bekend geluidje van de bank opstijgen, wat er op wees dat William het toch ook niet langer volhield. Heb hem net wakker geschud, maar hij is nu weer dapper aan het proberen de hele DVD uit te kijken. Op zich is het ook machtig interessant, maar zooooooo saai. Allemaal grafieken en feitjes, doorspekt met allerlei persoonlijke filmpjes uit het leven van Al Gore (bijvoorbeeld van zijn zoontje dat bijna dood ging toen 'ie zes was). Beetje te Amerikaanse presentatie naar mijn smaak. Maar ik hoop wel dat hij het voor elkaar krijgt de grootste vervuilers van de wereld wakker te schudden (zijnde Amerika en Australië. Je weet wel, die ook niet meedoen in het Verdrag van Kyoto. Die dus).

Maar goed, het is bijna moederdag. Ik ben er vrij zeker van dat we nog niet massaal overstroomd of verdroogd zijn komende zondag, dus ik vrees dat ik nog een moederdagkaartje te maken heb...

Alhoewel, als het nog een poosje zo blijft regenen als de afgelopen vier dagen...

Geen opmerkingen: