Wat is dat toch met kerels en kaarten? Dat zat ik me af te vragen toen ik gisteravond een kaart van twee jaar geleden zat te restaureren. Het is een verjaarskaart die ik destijds gemaakt heb voor collega en kamergenoot Henk. Sindsdien staat het ding pontificaal in het zicht. Twee weken geleden dwarrelde de kaart van zijn plankje en bleek de wereld los te laten. Blijkbaar gebruik ik dus nog geen twee jaar die supertape van Renabrig...Die heb ik wel gebruikt tijdens de restauratie. Waarschijnlijk kijken we dus nog wel even naar dat kaartje. Of zou het een hint zijn dat ik weer eens een nieuwe moet maken? Hij is in mei jarig, dus het zou zomaar kunnen...Mijn vader heeft in zijn hobbyhok (mijn vroegere slaapkamertje) overal kaarten hangen die ik in de loop der jaren voor vaderdag en voor zijn verjaardag gemaakt heb. 3D-kaarten (veel Francien's katten), één van mijn eerste stempelkaarten, lieve kaarten en klierkaarten (driewieler?). Ben benieuwd of hij ze ooit gaat opruimen, want ook daar vallen er een aantal uit elkaar. Fotolijm is gewoon geen goede uitvinding, zo blijkt. Maar mijn vader smeert met enige regelmaat heel geduldig één of andere superlijm op de onderdelen en zet de creaties van weleer weer in elkaar.
William heeft niet echt een plek waar hij de kaarten bewaart. Maar hij durft het vast niet om ze in de papierbak te gooien! Dat verklaart meteen waarom er nog steeds een cadeaulabel en een valentijnskaartje door de huiskamer slingeren...
Nou ja, je hebt zo in elk geval wel eer van je werk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten