Snif

Da's wat ik de laatste week nogal veel gedaan heb. Snif, snotter, uche-kuche. Oftewel, de griep heeft huize Van Soest bereikt. Balen! Vorige week woensdag (alweer anderhalve week terug) was mijn vader jarig. Gelukkig ben ik op de dag zelf geweest, want toen hij zijn feestje vierde (zondag) lag dit meissie in haar bedje. En nu gaat hubbylief het ook eens proberen :)

Dus niet zoveel gekliederd in de tussentijd. Of je moet de alternatieve decoupagetechniek ("servetten" en "Mod Podge") meerekenen, yesses! Gisteren wel een beetje plaatjes zitten knippen (mammie bracht als alternatief bloemetje een heel gaaf boekje met plaatjes van Eline Pellinkhof mee. Die zijn zo goed als allemaal geknipt -bloos-.

Voor ik echt ziek werd heb ik nog wel nog een kaartje gemaakt voor mijn pappie, maar er geen foto van gemaakt. Dit is de foto die ik op zijn kaart gebruikt heb.

Zoals ik in mijn vorige bericht al schreef, plaag ik mensen die ik een kaartje stuur nogal graag. Mijn vader heeft sinds een tijdje een metallic paarse trike die prachtig bij zijn midlife crisis kleurt, vandaar de paarse driewieler. Op de kaart zelf heb ik er wat witte stickles (glitterlijm) overheen gekliederd voor het metallic-effect. Het werd goed ontvangen en ik heb een week voorpret gehad, hèh hèh. Patrick was op zondag jarig, dus die heeft het zonder kaartje moeten stellen. Maar als ik nog steeds zo'n klierbui had gehad, is hij misschien maar beter af zo...

Volgend weekend is het Pasen. Het huis ben ik vandaag begonnen te decoreren. Voor het eerst van mijn leven heb ik echte paastakken (krulhazelaar) in huis. Heel gaaf (vinden de katten ook, die denken dat het speelgoed is). Verder nog wat gave vilten eitjes gevonden bij Marskramer, die nu de huiskamerdeur opvrolijken. Ben nog wel even zoet met decoreren. En natuurlijk ga ik weer proberen een heel stel paaskaarten te versturen. Twee jaar geleden is het gelukt, dus het zou onderhand weer moeten lukken, toch? Ik heb er al één, zoals je in een post van een heeeeel lange tijd gelden hebt kunnen zien. Nu de rest nog, dus ik ga maar eens aan het werk. Aju!

Heppie bursdeej Thijs!

Jawel, nummertje twee deze maand die 3 x 11 is geworden! Nou Patrick nog en we hebben de mini-babyboom deze maand weer gehad. En over babyboomers gesproken, moet ook nog een kaartje in elkaar zien te zetten voor mijn bloedeigen vaar, want die wordt woensdag alweer 54. Ai, dat gaat meetellen. Maar goed, Daniela is er dit jaar maar bekaaid vanaf gekomen met een telefoontje. Maar als je één dag voor de stempeldemo jarig bent, is dat natuurlijk ook vragen om moeilijkheden! Mathijs heeft als het goed is dit op zijn deurmat gekregen vandaag (klik er op om hem groter in beeld te krijgen):

De gebruikte stempels: beessie en "Van harte" van Sirius, landkaart van Art impressions, wiebeltekst (Have a wonderful day) en barcode (Handstamped) van Hero Arts. De inkt is Vintage Photo Distress Ink en het "metaal" is gemaakt met Adirondack alcohol inkt "mixatives" Copper. De tekst op de voorkant is met Versamark en goud embossingpoeder gedaan.

Mensen die weleens een kaartje van me krijgen, weten overigens dat Daniela waarschijnlijk toch beter af was. Ik kan het gewoon niet laten om mensen een beetje te plagen als ik ze een kaartje schrijf. Het ligt niet aan de ontvangers hoor. Mijn theorie is dat het is gekomen doordat William pertinent weigert kaartjes te schrijven. Allerlei excuses heeft 'ie ervoor. Zijn handschrift is niet te lezen (waar, maar het mijne is niet veel beter), hij weet niet wat te schrijven (weet ik ook nooit, maar meestal zijn alle kaartjes uiteindelijk te klein) en bovenal vindt 'ie het gewoon niet leuk. Maar goed, Mathijs, het was leutig bedoeld!

Hopen dat het morgen weer mooi weer is, want we gaan half Nederland door. Op naar Heleen!

EINDELIJK VOORJAAR!!!

Ja-ha, twee hele dagen mooi weer gehad op mijn vrije dagen! Wauw, de vloek is uitgewerkt!!! Gisteren een half uur in het zonnetje gezeten met de nieuwe Scrap. En even in de voortuin gepeuterd, net als van het weekend. EINDELIJK VOORJAAR!!! Daar ben ik helemaal voor in de stemming. Weg met de "winter", kom maar op met die blommen!

Nou, aan blommen geen gebrek dus. De vinca's staan in bloei, we hebben na jaren van geduld eindelijk een bloeiende blauwe druif, narcissen en hyacinten laten hun blommen zien en de opkomende puntneuzen in de voortuin zijn letterlijk vergeven van de kapoentjes. Ik was van plan het stukje naast de voordeur te wieden, maar dat had tientallen leventjes gekost, dus ik ben maar een eindje verderop aan het plukken gegaan. En lekker wat kiekjes geschoten. Als je op de collage klikt, zou hij in een groter formaat in beeld moeten komen. Kun je lekker meegenieten van mijn voorjaar.

Verder gisteravond de verjaarskaart voor onze vriend Mathijs in elkaar geschroefd. Geen minuutje te vroeg, gezien dat de kaart vandaag op de post moest. Maar zo gaat dat standaard bij mij. Ik laat morgen het resultaat wel zien, want dan is de grote dag dattie 33 (!!!!!) wordt.

Vandaag gewerkt, dus weinig meegemaakt. Veel over juridische dingen nagevraagd en uitleg gekregen over ISO en keurmerken en verkoopvoorwaarden en de verschillen. Klinkt saai, maar was wel boeiend. Moe nu, dus op naar mijn mandje!

Trappers, Tessa en tafelen

Wat een weertje! Heerlijk genoten vandaag. Pieter was als verrassing "op de fiets" gekomen. Niet helemaal vanuit Venlo, maar wel uit de trein in Breda, stond 'ie vrijdag ineens bellend in de achtertuin. Om zijn nieuwe fiets te laten zien. Heel futuristisch geval, maar wel errug mooi. Je voelt 'em al aankomen, geen foto van gemaakt nee.

Vandaag ging 'ie weer naar huis. Dus weer op de fiets naar het station in Breda. Ik ben lekker met hem meegefietst. En daarna weer terug. Toen ik nog in Breda werkte, deed ik dat elke dag, maar nu ben ik het echt wel verleerd! Was helemaal gesloopt, maar wel genoten van het weer. Moet ik weer meer gaan doen als dit weer aanhoudt. Meer meters op die trappers maken, veel leuker dan de sportschool!

Ben trouwens zojuist nog helemaal vereerd met een berichtje op een eerdere post. Hoi Tessa! Dankjewel voor je lieve berichtje! En wat een eer dat een "echte" scrapper mijn blog heeft gevonden :) Dus alle andere lezers (ja, jullie allebei :-), snel naar Tessa Tegendraads om serieus in te slaan voor scrapmateriaal! Of kijk eens op haar blog voor inspiratie.

Verder vandaag nog druk aan het uitbuiken geweest van de rijsttafel van zondag. William had het al weer een tijdje in zijn hoofd om er een te gaan maken. Na een week van uitproberen en proeven stond dus gisteren heel de tafel vol en moesten Pieter, mijn broer (Ralph) en zijn vrouw (Noortje) eraan geloven. Die hoeven de rest van de week ook niet meer te eten. Ik had het veel te druk met eten om een foto te maken van de rijsttafel, maar heb wel wat vastgelegd van de voorbereidingen:

Blij om te kunnen melden dat William en Pieter drie kwart van de ongelofeloze puinhoop die vroeger keuken heette al hadden opgeruimd. En nu is 'ie weer helemaal schoon, een leuk neveneffect van kookgekte!

Demodag en "Pasta pleite"

Gisteren was de demodag van Lumar. Jeemig wat was het druk zeg! Het was natuurlijk prachtig weer, dus er kwamen een boel mensen aangefietst of gelopen. Ik vond het demonstreren van stempels veel lastiger dan ik had verwacht. Want wat moet je eigenlijk laten zien? Gaandeweg kwam ik er wel een beetje in. De stapels stempelsets werden in elk geval wel wat kleiner, dus dat zal wel OK zijn. Maar dat er zoveel mensen voorbij lopen met “O, stempelen. Nou, da’s helemaal niks.” En bedankt! Jammer dat mensen niet (willen?) zien dat er gewone mensen achter die tafels staan, die ook hun best doen. Maar ach, dat mocht de pret niet drukken. Loes en Riek kwamen natuurlijk ook nog even buurten en op een gegeven moment hoorde ik een paar heel bekende mannenstemmen. Stonden William en Pieter ineens voor mijn neus! Heel onverwachts, echt leuk. Helaas was het wel net ontzettend druk, dus ik heb ze nauwelijks gesproken :(

Ik ben wel helemaal gesloopt nu. Demonstreren is zo intensief. Je wilt iedereen tegelijk spreken en je bent de helft van de tijd aan het uitvissen of iemand al stempelt en zo ja hoe lang al en zo nee of het ze wel leuk lijkt. Dat heb ik bij vorige demonstraties (Coluzlle, borduren, stickers) veel minder gehad. In mijn beleving dan in elk geval.
Mijn mammie zag ik ook maar weinig, want de hel dag stond het rijen dik om haar heen. De ponzen waren alsnog binnengekomen, dus dat was wel leuk. Wel even omschakelen voor de demonstratrice, maar gelukkig had Petra nog tot ’s nachts voorbeeldjes zitten ponsen. Maar ook mammie was helemaal af aan het einde van de dag.

Het was de bedoeling om hier een collage te laten zien van alle kaarten die mammie en ik gemaakt hadden voor de demonstraties, maar ik heb niet overal foto’s meer van gemaakt. Stom, maar ach. Waarschijnlijk verschijnen de meeste voorbeelden nog wel op de site van Lumar (in de kaartengalerie). Liefhebbers kunnen daar dus alvast kijken. Geef ze nog wel even de tijd, want Petra en Rob waren natuurlijk ook helemaal gesloopt. In plaats van kaarten heb ik wel wat foto’s gemaakt van de dag zelf: Maar ik ben nog meer vergeten op de foto te zetten die dag. Rob ontbreekt in elke foto, want die bemant tijdens de open dagen de kassa en de winkel. Daar ben ik pas na afloop van de open dag binnengestapt. Weer stom, ik weet het.

Wat me ook niet in dank afgenomen werd, was dat ik vergeten ben een foto te maken van de Spaghetti ala Pieter die ik ’s avonds geserveerd kreeg. Pieter is namelijk het hele weekend hier en had beloofd zaterdag voor ons te koken. Het was in elk geval heeeeerlijk, want alles was op…Dus geen foto van Spaghetti ala Pieter, wel een kiekje van de Pasta Pleite!

Wisselvallig

Gisteren was het heel raar weer. Veel zon en af en toe een buitje. Als je het mij vraagt in elk geval veel beter dan de continue regenbui van vandaag. Ik ben erg van de zonnige dagen. Niet in de laatste plaats omdat ik foto's in de volle zon vaak het allermooist vind. Veel profi fotografen vinden volle zon helemaal niks, maar ik krijg altijd meteen een goed gevoel als ik zo'n zonnige kiek zie. Het hoeft niet persé aan het zwembad of onder de palmen te zijn, hoor. Gisteren had ik heel veel geluk met Gizmo. Hoewel hij normaal altijd naar de camera komt gelopen, lag meneer nu heerlijk te soezen in het zonnetje (achter glas natuurlijk, en boven op de radiator). Ben in elk geval helemaal blij met deze foto van mijn beessie.

Vandaag is een heel ander verhaal. Ik word niet zo blij van regen. Krijg er een pesthumeur van of ik word een beetje depri. Vandaag was het optie twee. Maar desondanks door de regen naar de sportschool gefietst! Jawel, weer een applausje voor mij! En graag een staande ovatie voor William (fka Hubby), voor wie ik nu ineens veel meer respect heb! Die fietst regelmatig door de regen als ik naar Hardinxveld rij in onze bijzonder comfortabele auto... Ik was echt helemaal vergeten hoe weinig je ziet als je door de regen fietst, hoe oncomfortabel een regenpak is en hoe koud de wind voelt als je zeiknat bent. Petje af mop, blij dat ik morgen de auto weer heb :)

Nieuwe blogstrategie

Ken je dat gevoel dat je helemaal niks hebt gedaan op een dag? Dat je heel de dag wel bezig bent geweest, maar je 's avonds geen idee meer hebt waarmee. Ik heb veel van die dagen. Ik kan vaak niet eens meer oplepelen wat ik twee dagen geleden heb gedaan. En dat is jammer. Het is heus niet zo dat ik elke dag van alles beleef, zeker niet. Maar ik vergeet veel te veel.

Volgens mij heb ik een oplossing gevonden. Als ik mijn blog nou eens op mijn gewone dagelijks leven richt? Blijkbaar stempel ik niet elke dag, anders zou ik hier wel veel meer "posts" hebben staan. Maar de rest van mijn bezigheden zijn daarom nog niet minder interessant. Al is het maar dat ik dan zelf terug kan lezen wat ik nou eigenlijk allemaal gedaan heb van de week. Ik zal niemand vermoeien met wat ik vanaf mijn vorige berichtje tot nu heb uitgespookt. De kans is groot dat ik het niet meer weet ook. Maar ik ga nog wel even terug naar afgelopen weekend.

Het was een goed weekend. Zaterdag waren "de jongens" (hubby en pappie) weg, dus ik was bij mijn mammie. Ze heeft EINDELIJK de spullen die ze voor de demodag bij Lumar nodig heeft gekregen. Hèhè. Ze demonstreert komende zaterdag de nieuwe mallen van Joy! met embossen en borduren. Heel leuke mallen, maar met dat borduren zit je natuurlijk wel even voor je een kaartje af hebt. Na wat aftastende bewegingen ("Wil je dat ik je help, of zal ik me er niet mee bemoeien?"), besloten we er maar gewoon mee te gaan zitten klooien en we zien wel wat het wordt. Het werd wat! Echt heel leuk om mee te werken. En we hebben snode plannen om de mallen en de stempels op een aantal voorbeelden te combineren, dus komt dat zien! De hele dag was goed. Goeie sfeer, geen gevoel dat ik iets moest doen wat ik niet wou, gewoon lekker samen hobbyen. En stiekem even binnengewipt in het toffe hobbyzaakje aan de Wilhelminastraat. Ik heb genoten:
Dankjewel mammie!!!

Zondag had ik vlooien in m'n broek. Dat krijg je met drie katten hè? Nee, geintje natuurlijk. Maar ik kon niet stil zitten. Dat kwam goed uit, want er waren maar liefst 7 (!) wassen te draaien. Hoe komt een twee-manshuishouden in godsnaam aan zoveel was? Maar goed, ik heb een nieuw PR gevestigd. En de kledingkast moest leeg, want vandaag (maandag) gaan we de nieuwe kast halen. Dus de oude leeggehaald en hubby heeft 'em gesloopt. Normaal zou mijn dag nu wel redelijk ten einde zijn (of ik zou in elk geval geen puf meer hebben), maar ik heb ook nog het hele huis gestofzuigd (en niet alleen op zicht!!!) en gekookt, jawel. Applausje voor mij, dacht ik zo.

Heb verder Heleen maar eens gebeld (had ik voor het laatst gesproken om een gelukkig nieuwjaar te wensen...) en Lisette ook gebeld (heeft Patrick zijn thuiskomst nog overleefd? Ik had vooraf al een beetje medelijden met hem). 's Avonds een stoel naast die van Hubby gezet en met kaartborduren verdergegaan voor mammie. Banjer kwam er ook lekker bij zitten (kreeg een eigen stoel, met een dekentje en al). Niet veel later diende ook Gizmo zich aan. Die kreeg ook een stoel met deken. Erg gezellig zo! Maar toen ik Spookje op schoot tilde, was de orde al gauw verstoord met "echte" broederliefde (die met nagels en blazen enzo).

Na zo'n hyperactieve dag vandaag eens lekker op mijn gemakje kunnen doen zonder schuldgevoel. Veel achter de PC gezeten (Erins blog is "uit"), veel gestreken (helaas, de was wordt ook droog) en zo modder ik vandaag nog even door. Ik heb mijn hubby toch weten te bewegen om een uurtje vrij te nemen om de kast te gaan halen (zou ik anders in mijn eentje gedaan hebben). En als ik dan ga koken, schroeft hij de kast in elkaar. Da's althans de planning...

Weet je, deze nieuwe "blogstrategie" is wel slecht voor mijn "korter van stof worden" pogingen...Hou vol, het wordt vast beter!