De laatste post van dit jaar

Ga er maar gerust even voor zitten…

De voorbereidingen op de komst van onze Frummel zijn nu echt in volle gang. Ik shop me al twee dagen helemaal suf en ben nog lang niet klaar. Zuigelingenvoeding, sudocrème, wasgel, luiers, beddengoed, kleertjes, mutsjes, een pyama voor mamma, zoogcompressen, bedklossen, het houdt maar niet op!Vrijdag gaan we samen met mijn ouders ook de superbabyzaken in Tilburg nog onveilig maken voor een babyfoon en de laatste zaken die ik nog echt nodig heb.

Gisteren waren mijn broer en schone zus hier om van alles af te droppen voor die kleine. Ik mag hun Maxi Cosy lenen, allemaal wiegegoed (beddengoed voor de wieg), hun kinderwagen (wordt de wieg), de magnetronsterilisator, kruiken en een eng martelwerktuig, ook wel bekend onder de noemer borstkolf. We hebben een ééngezinswoning, maar volgens mij moeten we onderhand eens uit gaan kijken naar een ander huis. Geloof nooit dat Frummel er nog bij past als ik zo om me heen kijk…

Omdat ik straks één dag ik de week op mijn lieve neefje ga passen, hebben we ook al en paar voorbereidingen getroffen voor de komst van een groter kind. We moeten nog wat extra spullen kopen, zoals een matras voor het campingbedje, een eetstoel en speelgoed. De schoonmaakmiddelen staan nu hoog en droog boven de koelkast in een kastje, de cd-verzameling moet nog naar boven, alle stopcontacten worden afgedekt en de kasten en laden krijgen zo’n rotsysteem dat ze die niet meer open krijgen. Nu maar hopen dat ik alles dan nog wel open krijg, want ik heb ook altijd ruzie met kinderveilige sluitingen op flessen enzo…

Hoog tijd voor even wat anders nu. Wist je dat het vandaag precies twee jaar gelden is dat ik met dit blog gestart ben? In de tussentijd heb ik net iets meer dan 100 posts geschreven, dus een echte trouwe blogger ben ik niet geweest hè? Maar ik vind dat als ik niks te melden heb, ik ook niemand hoef te vermoeien met mijn gezwets. En als ik geen zin heb om te bloggen, dan doe ik dat lekker ook niet. Tenslotte zie ik dit als onderdeel van mijn hobby, dus dan is er nooit “moeten” bij. Ik doe het voor de lol. Wel zou ik graag wat meer werk laten zien. Maar ik ben er nu wel achter dat ik nou eenmaal een trage hobbyist ben. Ik doe gerust meerdere dagen over een kaartje, dus kun je nagaan hoe lang een scrap layoutje duurt…Bovendien heb ik vaak iets gemaakt waarvan ik dan denk: ”Laat ik dat nog maar even niet plaatsen, want die en die kijken ook wel eens op mijn blog”. Er zit dus nog redelijk wat denkwerk achter een slecht blogbeleid ook ;-)

Maar goed, ik heb er het volgende op bedacht. Ik ben nu eindelijk volop bezig met de geboortekaartjes voor Frummeltje. Die ga ik natuurlijk nog niet laten zien. Maar ik kan wel kleine sneakjes laten zien. Zo vang ik twee vliegen in één klap: ik laat vaker wat van mijn werk zien én ik kan mijn lezers ongelimiteerd klieren met nou-weet-je-nog-niks-kiekjes. Woe-hoe-hoe-hoe! zou Teigetje zeggen ;-)

OK, sneakje 1: ik ben gisteren flink bezig geweest met kleuren. En wel met de kleur: roze! En ook met geel en vandaag wordt het tijd voor oranje en bruin.

Gelukkig hoef ik maar 60 kaarten te maken, dus ik kan nog even vooruit…

Vanavond lekker oliebollen van mijn mamma! Pa en ma komen hier oud en nieuwen, in de hoop dat ik het red om tot 0.00 uur waker te blijven. Denk dat ik vandaag dus maar een middagslaapje ga doen, want anders trek ik het sowieso niet ;-) Ik wens iedereen een gezellig en vooral veilig Oud en Nieuw. En een heel gelukkig Nieuwjaar natuurlijk! En nu maar hopen dat je volgend jaar ook zoveel geduld hebt met zulke ellenlange berichten op mijn blog ;-)

Uitbuiken

Hèhè, waren jouw Kerstdagen ook zo voedzaam? Die van ons wel in elk geval! En dan nu heerlijk uitbuiken (de komende weken, hihi). Tijdens de Kerst zijn we door beide families behoorlijk verwend. Van mijn schoonouders hebben we een knalblauw wipstoeltje voor Frummeltje gekregen en wat van die badderdingen als een thermometer en een haarborsteltje enzo. Ook een heel lief poezenrompertje en een stoer kattentruitje en natuurlijk van die vreselijk leuke inie-mini "new born" babysokjes. Ik geloof dat het net om mijn pink past ;-) Van mijn ouders hebben we ook een supergaaf cadeautje gekregen. We mogen er zelf wat moois, leuks of handigs voor kopen. De verpakking alleen al was helemaal cool. Mijn ouders hebben namelijk SAMEN, jawel, dat lees je goed, samen zitten hobbyen! Met dit als resultaat:

Zijn ze niet helemaal super? Past goed bij het cadeautje en bij alle ontvangers (Ralph en Noortje kregen natuurlijk ook ieder zo'n label en zo'n cadeautje). Mijn moeder heeft alles gestempeld en het gras bedacht, mijn vader is verantwoordelijk voor de lucht, de vogeltjes en de namen. Alleen Noortje heeft haar naam in mijn moeders handschrift. Onmiskenbaar, kijk maar naar de j Noortje, die gaat haaks om de bocht ;-) Ik vind het helemaal geweldig zo'n gezamelijk project. De labels hebben een ereplekkie tussen de kerstkaarten gekregen.

D'r is er één jarig...

Bericht bewerkt op 27 december:

Helaas, het truukje van gisteren heeft niet gewerkt. Ik had de foto van de kaart in een heel oud berichtje geplakt, zadat je hem niet zo snel kunt vinden. Het idee was om die dan snel in dit berichtje te knippen en plakken als mijn moeder de kart eenmaal had, maar de digitale lijm hield niet erg dus...Bij deze alsnog de kaart:

Hiepserdeflieps, hiepserdeflieps, dat kun je wel zien dat is mam! Nou OK, je kunt het nu niet zien, maar neem maar van mij aan dat ze vandaag jarig is. En nu wil je natuurlijk het kaartje zien dat ik gemaakt heb...

Mooi niet! Je weet het met mijn moeder maar nooit. Sinds ze eenmaal de wondere wereld van het internet ontdekt heeft, is niks meer veilig. Vooral mijn blog niet. En ik heb het van haar dat ik een echt ochtendmens ben, dus de kans dat ze vanochtend op d'r gemakkie zit te surfen is mij te groot! Ik wil wel d'r gezicht zien als ze m'n kaartje voor het eerst uit de envelop schuift. Tenslotte doe je het daar toch voor, zelf een kaartje brouwen.

Ik kan al wel wat vertellen over het kaartje. Hij is gemaakt met supergave stempels van Inkadinkado (zeg dat maar eens drie keer snel achter elkaar ;-). Het is onmogelijk dat ze die al kent, tenminste, niet van mij. Ik heb het kaartje namelijk gemaakt met stempels van Xandra. Want die was afgelopen dinsdag hier samen met Marijke. Het was echt super gezellig en we hebben een productie gedraaid waar je U tegen zegt. Nou ja, Marijke en Xandra dan, die hadden elk vijf of zes kaarten klaar. Ik had er twee, wat voor mijn doen ook en prestatie is. Het andere kaartje heb ik met heeeeeel gave stempels van Marijke gemaakt, maar die laat ik 4 januari pas zien. Dan is mijn schoonzussie in Zwitserland jarig, voor wie dat kaartje dan weer bedoeld is.

Enniehouw, mijn mamma is dus jarig vandaag. Ga er straks heen voor een hele dag feest, vreterijen en natuurlijk mensen klieren. Dat begint dan al met het kaartje, want daar moet je ook iets in schrijven, nietwaar. Meestal ben ik dan best wel aardig, maar een andere tic die in van mijn moeder heb meegekregen is dat ik altijd een beetje ballorig wordt tijdens de feestdagen. Dus toen ik daarnet het kaartje zat te schrijven, kon ik het niet laten om d'r toch even te plagen ;-))) Heerlijk, wat kan een mens toch een lol hebben met het maken en schrijven van een kaartje, hahahaha. En nu maar hopen dat mijn moeder de humor er wel van inziet...

Dit was dus waarschijnlijk een post waar je als lezer van mijn blog niet bijster veel aan hebt. Er valt tenslotte niks te zien. Maar met een beetje geluk zie ik vanmiddag nog wel kans om even gauw achter de PC van mijn moeder te kruipen en de foto van het kaartje in dit bericht te plakken. Duim gerust even mee!

Prettige Kerstdagen!!!

Zoals beloofd, laat ik jullie vandaag mijn zelfgemaakte kerstkaarten dan EINDELIJK zien. Ik denk dat het een nieuw persoonlijk record is dit jaar. Er zijn toch wel enkele afnemers bij gekomen, van wie ik ook heel gave kerstkaarten ontvangen heb (hoi Marijke, Xandra, Liesbeth, Angélique, Delia, ...)

Allereerst de beruchte "gedistingeerde" kaart, die ik van de zomer gemaakt heb. Ik heb hem nog een beetje aangekleed met sneeuwvlokembellies en vond hem zelf toch best chique geworden.

Dan de kerstkaart van het jaar zo'n beetje. Samen met Lisette en mijn mammie heb ik een paar weken geleden een pop-up kaart zitten maken. Later misschien nog de foto's van alle kaartjes van die dag, eerst moet ik nog even achterhalen of Lisette en mijn moeder die van hun ook hebben verstuurd...

Dan de kaart waarmee ik het officiële seizoen ben geopend. Tijdens een knutselhappening een paar weken geleden bij Lisette gemaakt. Ben er dus de hele dag mee bezig geweest, maar het was het waard, vind ik zelf. Het was wel meteen duidelijk dat dit geen lopende band kaartje ging worden ;-)

De volgende kaart heb ik vorig jaar al gefabriekt, maar die kwam nu wel goed van pas:

Omdat ik nooit op tijd begin met mijn kerstkaarten, zijn er exemplaren waar ik er meerdere van maak. Deze is geïnspireerd op een kaart uit de Cards Only van dit moment. Daar was 'ie in blauwtinten met een supergave pinguin-in-iglo-stempel van WhipperSnapper. In traditionel rood en groen vond ik het de verrassing van het jaar. Het is normaal niet mijn stijl kaarten (als het nog niet is opgevallen, ik hou vooral van blauw rond de feestdagen), maar deze kaartjes vind ik toch wel heel gaaf geworden met drie soorten designpapiertjes van verschillende merken door elkaar heen gebruikt. Zoek nu de verschillen maar tussen de twee, want ze zijn er echt!

Terug naar mijn "comfort zone", de blauwe kaartjes. Deze hebben een zileren gecuttelbugde ster. Da's een mal waar mijn moeder vorige week mee binnenstapte, dus die moest meteen gebruikt, wat een gaaf ding!

En dan weer een uitdaging: een gedistresste kaart. De mensen die mij een beetje kennen weten dat distressen niet helemaal mijn stijl is. Ik vind het heel mooi om te zien, maar en ramp om te doen. Toch weer een keer opgepakt:

Dan tot slot twee kaarten die veel op elkaar lijken. Van elk heb ik er vier gemaakt. De basis is heel gaaf natuurpapier, wat de kaartjes meteen een beetje warme meegeeft. Het papier is zacht en een beetje knuffelbaar, past perfect bij die veel te leuke sneuwpoppies. Heb er dit jaar veel kaarten mee gemaakt, maar ben nog lang niet uitgekeken op die Eline's snow friends. En ik vrees dat de gecuttelbugde sneeuwvlokjes ook nog vaker voorbij gaan komen hoor!

Dan ter afsluiting nog twee geborduurde kaarten. Het was alweer even geleden dat ik me daaraan gewaagd heb, maar het was wel weer even heel leuk om te doen. De gouden kaart had ik al een heeeeeeeeele tijd geleden gemaakt, maar die met de engel is echt heel recent. Het was leuk om weer eens te doen, maar ik vind stempelen toch echt wel heel veel leuker, vrees ik.

Zo, dat waren de kaartjes voor dit jaar dan. Op naar het volgende grote project...

Ik wens iedereen in elk geval heel fijne Kerstdagen. Mocht ik morgen nog wat tijd vinden, dan zal ik een heel gave kaart plaatsen ter ere van het kerstkindje in onze familie...

Hiepserdeflieps...

Joechei! D'r is er één jarig hiep hoi, hiep hoi, dat wil ze niet weten, maar da's Lisette...Van harte gefeliciteerd met je 31ste verjaardag! Kom net terug van je feestje en bedacht me dat ik dan nog mooi even je kaartje online kan zetten. Tenslotte ben je nog een uur jarig vandaag ;-) Maar daarna ben ik toch echt mijn mandje in hoor, want Frummel vindt het wel weer mooi geweest voor vandaag. Nou al een watje, dat wordt nog wat...

Maar goed, dit istie dan, de kaart voor Lisette:

En zo ziet 'ie er uit alstie opengeschoven is:

Het papier van het kaartje is van Scenic Route, ik vind het helemaal gaaf! De cupcake-stempel heb ik uit de swapkit van Marieke, net als dat wit geblokte papiertje, dus geen idee van wie die is. De uitgeknipte swirlies zijn van een veel te leuke set Basic Grey stempels die ik van Marijke te leen heb. Lintje uit zo'n setje van Avec en de Happy Birthday-stempel komt uit een set van All Night Media. Het idee heb ik gepikt van Jennifer McGuire van Hero Arts, die altijd van die supersimpele maar o zo gave dingen verzint. Wie ook graag eens wil: kijk hier!

Zo, ennu lekker knorren! Tot morgen, dan laat ik het eerste Kerstkaartje zien in een reeks van best een boel...

Meer tijd?

Gisteren was voorlopig mijn laatste werkdag. Wat een rare bedoening is dat. Ik heb het geluk dat ik een veel te leuke baan heb. Dan is weggaan dus eigenlijk niet zo heel erg leuk. Ik ga best een boel mensen missen en het feit dat ik straks maanden uit het reilen en zeilen ben, is nog moeilijk te bevatten. Ik bemoei me altijd overal mee en als geruchten de ronde doen, ga ik altijd voor het naadje van de kous. Irritant misschien voor de collega's, maar mijn nieuwsgierigheid vaart er wel bij ;-) En nu ga ik van alles missen. Natuurlijk houdt Lisette me op de hoogte, maar dat is toch anders dan wanneer je er zelf continu tussen zit. Om nog maar te zwijgen over hoe vaak ik mijn informant nog te zien zal krijgen...Niet leuk dus.

Aan de andere kant is het wel goed dat ik thuis ben nu. Nu heb ik eindelijk tijd om naar mijn lichaam te luisteren, en naar dat lichaampje dat zich erin verschanst heeft. Want vooral die uk laat zich de laatste behoorlijk gelden. Wordt minstens een salsadanser als je het mij vraagt. Swingen kan 'ie goed in elk geval. Het is gewoon tijd voor een beetje rust in de tent.

Dus wat staat er op de lijst voor de komende tijd? Nou, voornamelijk hobbyen. Full time hobbyen wel te verstaan. Het is te hopen dat Frummeltje braaf nog zeven weken blijft zitten waar 'ie zit, want anders heeft 'ie geen geboortekaartje. En dat voor een kind van een kaartenmaakmamma, dat zou toch wat zijn! Ik heb wel al verschillende zaken in huis. Ik weet welke stempel het gaat worden, welke letters erbij, inkt is ook redelijk duidelijk, maar ik moet nog achter papier aan. En ik heb wel plan B enveloppen, maar wil toch nog even gaan zoeken naar mooie maar wel betaalbare enveloppen. Want ook de envelop wordt aangepakt, dus dan is het jammer om gewone witte meuk te gebruiken, niet waar?

Maar dat moet toch nog even wachten. Want de zelfgemaakte kerstkaarten zijn de deur nog niet uit. Ik moet er nog twee, dus dit weekend gaat het heus wel goed komen. Maar of de TNT het ook nog op tijd voor elkaar krijgt, is natuurlijk even afwachten. Dat wordt ook weer zelf postbode spelen waar mogelijk, vrees ik...

En dan zijn er nog de feestdagen. Die zijn redelijk druk. Nog wat last minute cadeautjes halen vandaag, nog veel inpakwerk en er zijn twee mensen die heel dichtbij staan die precies in deze periode hun verjaardag hebben. Hoe ondoordacht van ze (of hun ouders)! En bij beide dames durf ik niet binnen te komen zonder kaartje...

Dus gelukkig maar dat ik even uitgewerkt ben. Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om ook nog drie dagen naar Hardinxveld heen en weer te crossen ;-)

Wie weet, kan ik binnenkort eindelijk mijn kerstkaartjes laten zien en sneakjes van het geboortekaartje. Of misschien toch maar niet. Of wel. Hmmm, nu moet je wel blijven kijken naar mijn blog, want nu weet je nog niks ;-)))

Braaf kind, droog zwemmen en bejaardenuitje

Ik krijg een braaf kind. Dat zei de verloskundige in elk geval afgelopen maandag. Hij groeit netjes, ligt er al helemaal klaar voor, is zelfs al een beetje aan het oefenen met indalen en al...Maar ik hoefde me geen zorgen te maken, want hij zal echt nog wel even blijven zitten. Tis 'em geraden ook, ik ben vandaag precies 31 weken, dus hij moet nog even blijven zitten. En ik moet nog aan de kaartjes beginnen, dus ik heb nog geen tijd voor een bevalling hoor!

Ondertussen hou ik het haast niet uit van de nieuwsgierigheid. Wat duren 40 weken vreselijk lang zeg! Ik wil zo graag weten hoe 'ie er uit ziet, hoe hij voelt, ruikt, slaapt en drinkt. Zwanger zijn is niks voor ongeduldige tiepjes ;-) En het werd gisteravond alleen maar erger met mijn "zwemmen op het droge" cursus. Ik ben namelijk naar een cursus borstvoeding gegaan.

Om me heen heb ik al verschillende keren gezien dat borstvoeden een frustrerende business kan zijn, dus ik wilde me alvast een beetje voorbereiden. Gelukkig maar, want het is echt heel zinnig. Alle tips die je krijgt, alle fabels die om zeep geholpen worden, ideaal. Begrijp me niet verkeerd, ik heb mensen zat om me heen die ervaring hebben en het ook gerust willen delen. Toch vind ik het prettiger om uitleg te krijgen van mensen die er al jaren dagelijks mee bezig zijn. Zonder de persoonlijke misère of triomfen, gewoon de feiten. Die alle achtergronden kunnen uitleggen en geen vraag onbeantwoord laten. Professionals worden er nu eenmaal niet voor niks voor betaald, toch?

Ik ga er echt wel een kei in worden, dat staat nu al vast. Je moet je kindje namelijk gaan zitten klieren. Moet lukken! Wel de fabriek voorhouden, maar nog niet geven. Laat maar happen in de lucht, net zo lang tot 'ie zijn mond zo ver open doet dat het lijkt alsof 'ie gaapt. En dan flop, zuipen kreng! Haha, ik zie het al helemaal zitten hoor. Was alleen wel even schrikken bij het tekeningetje van hoe ver de hele handel dat mini-keeltje ingaat. Maar goed, dat is de bedoeling. Verder moet je hem ook wakker maken als 'ie in slaap valt terwijl de tweede fabriek nog niet gedraaid heeft. Nou, dat lukt ook wel. Onder de voeten wrijven of kietelen, muizetrappeltjes over z'n ruggetje, of "het poppen-ogeneffect" oftewel kindlief vanuit liggende positie omhoog kantelen, zodat zijn oogjes open gaan. Arme William, moet 'ie mijn "ik klier je wel je nest uit" aandacht gaan delen. Zal 'ie vast erg vinden!

Verder kan ik nog melden dat we afgelopen weekend met mijn werk een Rijnreisje hebben gemaakt. Ja, echt waar. Het was stik gezellig, maar waardeloos georganiseerd. Geeft niks, we gingen voor de teambuilding, dus dan werkt een slechte organisatie alleen maar goed voor de verbroedering ;-) We zijn in Düsseldorf en Keulen gestopt om te kerstsjoppen. Wat zijn die Duitsers maf met Kerstmis zeg! We hebben onze ogen goed de kost gegeven. Foto's moeten nog uitgezocht worden, dus ergens in één van de volgende postjes volgt meer over dit roekoe-tripje...

O ja, de koeieletters van deze post is speciaal om het sommige lezers wat makkelijker te maken ;-) Met mijn nieuwe jas is de leesbaarheid van mijn blog niet echt vooruit gegaan...