Ik ben op Italiaanse les. Nou ja, ik heb een Italiaanse collega die een poging doet mij zijn taal te leren. Deze collega was er alleen even drie weken tussenuit. Naar Italië natuurlijk. Maandag begint 'ie weer. Als hij dan achter zijn bureau kruipt, komt 'ie dit als eerste tegen:
:-)
De scooter was een soort bouwplaat van AH tijdens de hamsterweken. Ik heb de hamsters er maar afgelaten, want die ga ik een keer bij foto's van William gebruiken. Eigenlijk heb ik nog geen welkomstgroeten geleerd, behalve bongiorno, bon pomeriggio, buona sera en buona notte, maar een vertaalsite bracht uitkomst. "Sede benvenuta" betekent hopelijk "Welkom thuis".
Verder heb ik gisteren nog een kaartje gemaakt, maar die laat ik niet zien. Er bestaat een kans dat degene die 'em krijgt ook wel eens op dit blog kijkt. Al heb ik nog niet bedacht wie 'em krijgt :-) Zodra 'ie gepost is in de snailmail, zal ik 'em hier ook posten...
Toen ik gisteren thuiskwam lag er een geboortekaartje op tafel (ja, alwéér, ik weet het). Toen ik 'em openklapte schrok ik me wezenloos. Er kwam een enorme vlinder uitgevlogen, compleet met ratelende vleugels! William lag minstens een half uur in een deuk, de *^%&%*! Maar toen ik over de schrik heen was, kreeg ik wel allemaal leuke ideeën, dus die houden jullie nog even te goed. Het was overigens het geboortkaartje van het dochtertje van het broertje van Anuradha. Ze heet (ik pak hier het kaartje wel even bij) Sanjana Shania. We zijn er al op babybezoek geweest, dus ik hoef geen kaartje meer te sturen, toch? Staat een beetje raar.
En weet je nog dat zoete kattenkaartje voor mijn nichtje/bruidsmeisje? Ik kreeg gisteren een sms-je van haar: "Lieve Ilona, ik ben al 9, niet meer 8. Lieve groetjes, Nathalie" Ai...Ik weet zeker dat ik er twee namen onder gezet heb, maar ze hebben me door. William wéér in een deuk, maar die krijg ik nog wel. Die mag het sorry-kaartje gaan schrijven! En als 'ie weigert, weet ik al precies wat ik er in zal schrijven, ha!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten