Weeeeeeeekend!

Yahoo, het is weer weekend! En nou maar hopen dat het net zo'n inspirationeel weekend wordt als vorige week. Alhoewel, er worden stenen bezorgd die toch echt richting achtertuin zullen moeten :-(

Maar vorig weekend heb ik dit gemaakt:

Toen ik er mee klaar was, was ik helemaal niet tevreden. Ik vond het nogal druk geworden. Maar nu we een week verder zijn, vind ik het eigenlijk best geslaagd. Het is natuurlijk wel een nette vierkante LO, maar ik kreeg hem zo gauw niet netter op de kiek. De tekst is "Nathalie Meyer, dochter van Lianne en Bruno Meyer en aangekleed door Oma van Soest, was op onze bruiloft ons voorbeeldige bruidsmeisje". De titel is een "velvet alphabet sticker set" van Zeeman. Was oorspronkelijk wit, maar met een beetje oranje chalk paste het mooier. De bloemen en de bovenste vlinder zijn op dezelfde manier gedaan als de verjaarskaart van Anuradha (zie vorige post), maar nu met Marigold Cat's eye en Fresh green colorbox inkt. Vlinder en vlindertekst van Sirius (ready 2 stamp). Het losse vlindertje is tuindecoratie dat ik nog had liggen, lint van Avri (tuincentrum). De journaling strips met de computer gemaakt (font is Trebuchet) en de datumstempel is van kantoor "geleend". De foto is gemaakt door onze fotografe Surya Caglan, die de hele dag meesterlijk heeft vastgelegd.

Zo, nu ga ik weer verder met inspiratie zoeken :-)

De tweeling is jarig (1)!

Ja, alweer feest hier! De broertjes Gizmo en Spookje zijn vandaag al helemaal 9 geworden! En blíj dat ze zijn! Ahum. Het regent dus kunnen ze niet buitenspelen vandaag. Heel zonnig is de stemming dus niet. Maar ach, het zijn al heren op leeftijd aan het worden natuurlijk...

Getver, nou moeten we alwéér taart eten :-(

Wij waren gisteren

Dankjewel Heleen voor je eigen creatieve invulling! Heel cool, helemaal volgens de "huisstijl" van de bruiloft (oranje, wit, katjes). Ja, alweer een jaar geleden dat ik in een enorme witte jurk rondhuppelde. Nou ja, bewegen ging eigenlijk niet zo makkelijk en de jurk was niet wit maar "champagne" volgens de makers. Maar dat mocht de pret niet drukken! We hebben vorig jaar wel enorm geboft met het weer, want toen scheen het zonnetje...

Om het heugelijk feit te vieren, zijn we feest gaan vieren in Dordrecht, bij de ouders van Anuradha, een vriendin van ons. Want Anuradha en haar vader waren de 22e jarig.

Hoewel ik al een poos in een inspirationeel dipje zit, kwam er zowaar weer een leuk kaartje uit! Het klinkt misschien een beetje maf om dat over je eigen werk te zeggen, maar ik heb ineens weer helemaal zin om van alles te gaan maken. Voor liefhebbers staat onderaan dit verhaal de uitleg van materialen en werkwijze.

Ja, het is een beetje bijzondere invulling van je eerste jubileum, maar het was gezellig en we kregen taart ;-) 's Avonds zijn we lekker met z'n tweetjes uit eten geweest bij Tjendana, een geweldig Indonesisch restaurant op de Markt in Oosterhout. Deze keer mocht William zonder zijn zwaard met licht- en geluidseffecten en z'n zwarte cape naar binnen, hihi!

Dan de kaart

Ingrediënten: bloemenstempels "Button flower" solid en outline (Hero arts), "Velvet" inkt (Color box Cat's eye), wit embossingpoeder (Artemio), Versamark inkt (Tsuneko), M. green en Pink ink (Pamass bij Marskramer), Plum watervaste inkt (Verhees), halve parel (Artemio), roze nietjes (Hema), ricrac/zigzag lint (fourniturenzaak), metseltouw (bouwmarkt), ouderwetse lettertang (Rotex) en een berg wit karton (dankjewel pappa!).

Werkwijze: Neem een stuk karton van 9 x 13,4 cm. Stempel met Versamark lukraak wat button flowers (de outline) op het karton en embos met het witte poeder en de heattool/oven/broodrooster. Wrijf wat Velvet inkt op het dekseltje en kleur met een waterkwast de bloemen in. Als je helemaal rond bent, kleur dan alle bloemenharten nog eens met dezelfde kleur, zodat die donkerder worden dan de blaadjes. Kleur de steeltjes op dezelfde manier met de groene inkt. Spons tussen de bloemen licht met wat roze inkt. Neem een stuk karton dat rondom 2 mm groter is en kleur de randen met waterkwast en groene inkt (dit wordt de mat onder de achtergrond). Neem een stuk karton dat rondom 5 mm groter is en wrijf hier de velvet inkt over de randen, dat is de mat onder het groene randje. Maak van wit karton een label (hier is de mal van Coluzzle voor gebruikt, maar er zijn ook zat andere vormen te gebruiken) en wrijf die met verticale en horizontale halen met de Velvet inkt in. Vergeet niet de randjes zelf ook te deppen met inkt. Stempel hier de outline van de button flower op met de watervaste inkt (ik heb de tweede afdruk gebruikt, omdat Plum wel erg paars is). Snijd een strookje van 1 cm breed en wrijf dit in met velvet inkt. Dit strookje kun je door de lettertang halen (de soort die de letters normaal in een tape drukt die wit wordt). Ik heb er "van harte" mee gemaakt.

Haal voorzichtig een schuurpapiertje over de letters, zodat die weer wit worden. Deze techniek heb ik op het forum van Creating Keepsakes gelezen. Het kan ook met cardstock, maar dat moet dan wel een witte kern hebben (als je het scheurt krijg je een witte scheurrand ipv de kleur van het karton). Snijd een strookje van 1,3 cm en maak de randjes groen om onder het "van harte" strookje te matten. Plak het op de label. Neem de solid button flower en beinkt het steeltje met groen en de bloem met velvet inkt. Sproei twee keer met een beetje water op de beinkte stempel en druk af op een stukje wit karton. Als het droog is uitknippen en met foamtape/3D tape op het labeltje plakken. In het hart met dubbelzijdige tape een halve parel plakken. Niet met roze nietjes een stukje ricrac aan de bovenkant van de label. Plak de label op de bloemenachtergrond met foamtape. Splits wat metseltouw (gewoon ruw katoenen touw) en wikkel dat om het geheel en strik het bij het labeltje. Zorg dat de tekst op het label zichtbaar blijft. Plak je kunstwerk op een dubbele kaart van 10,5 x 14,8 cm et voila: klaar. Grappig is dat toch dat het altijd zoveel werk lijkt als je alles uitschrijft...

Blij met een dooie mu(i)s?

Er lag vanochtend een cadeautje bij het kattenvoer. Beetje bloederig wel. Een flinke dikke bruine muis met een klein gaatje op zijn rug waar allemaal rood/rozige smurrie uit kwam. Hmmm. Volgens mij was het voer niet naar hun zin. Of juist wel, maar waardeer ik hun blijk van waardering niet. Hoe dan ook, meneer de vuilnisman is er vanmiddag vast blij mee...

Verder een heel druk ren je rot weekend achter de rug. Vrijdagavond bleek mijn vader geen tijd te hebben op vaderdag, dus dat werd een dagje vervroegd. Hellup! Ik had een cadeautje via internet besteld (was nog niet binnen vrijdag) en ik maak vaak kaartjes "just in time". Dus vrijdagavond om 21.00 ben ik aan pappa's kaartje begonnen. Om 23.30 zag het er zo uit:

Voorkant

Binnenkant

Ik was errug tevreden over het resultaat, William vond hem ook leuk en ook mijn moeder vond hem cool. Maar mijn vader was "not amused". Zijn eerste reactie was: "Wat een stomme kop zeg!". Daar kan ik natuurlijk niks aan doen. Ik heb dat hoofd niet gemaakt, alleen de foto. De tweede reactie was "En dan nog zo'n rouwrand er omheen." Afijn, nu weet ik in elk geval uit welke hoek van de familie dat fameuze tactvolle trekje van mij komt...

Gisteren naar mijn schoonouders gegaan en wel met dit kaartje.

De kettingsteek heb ik zaterdag van mijn moeder geleerd (dankjewel mam!) en maar meteen in praktijk gebracht. Moet nog een beetje oefenen op regelmatigheid van de steken, maar "het is handwerk", niet waar?

We zouden 's avonds "even" langsgaan. Maar een flesje wijn en een stel avondmensen is natuurlijk een garantie voor een erg kort nachtje. Tel daar de nachtmerries en een eindeloos draaiende hubby bij op, en je weet met wat voor humeur ik vandaag richting de garage ga. Ook al zo'n favoriete bezigheid, vooral nu er een distributieriem vervangen wordt en een APK-keuring moet worden gedaan. Ik ga dan ook maar gauw, want ik moet nog eerst 3 kwartier rijden voor ik er ben. Zucht.

Zware bevalling

Het heeft even geduurd, maar dan heb ik toch eindelijk een geboortekaartje af voor twee huizen terug. Ze zijn daar nogal enthousiaste Elvis-fans. De hond heet Presley, de 1e kat heet Lisa (dochter van Elvis) en de tweede luistert naart Selvi (verplaats de eerste letter naar het eind en voila). Gelukkig heeft het kind een mooie naam (Elina Jane) waarbij het Jane ongetwijfeld weer een relatie met de Amerikaanse held heeft en de eerste twee letters zijn van Elvis gepikt. Maar al met al kun je met zo'n naam heel goed voor de dag komen, vind ik. Het kaartje ziet er zo uit:

De achterkant zo:

Onder het overslagjurkje zit nog een kleine toekomstwens verstopt. Of ze het ooit zullen vinden weet ik niet (dat is de helft van de lol om iets te verstoppen), maar onder het bloemetje zit een stille hint:

Als je de hint doorhebt, zie je dit:

Het laatste couplet van "Love me tender" leek me wel erg toepasselijk voor deze mensen ;-) Bovendien vind ik het zelf ook een heel mooi liedje. Het heeft wel iets van een slaapliedje weg...

Het bloemenhartje op het overslagje heb ik gemaakt met een dot siliconenkit waarop ik met een pincet de kleine bloemetjes heb gelegd. Daarna met de Sakura Glaze pen "real white" een hartje eromheen "gedoodeld". Een beetje buiten mijn "comfort zone", maar het misstaat niet, toch?

En nu gauw naar de stapel foto's van De Eemhof, want daar moet toch minimaal één LO-tje van te maken zijn in zo'n regenachtig weekendje als dit.

Ben d'r weer

Of had je niet gemerkt dat ik weer even "uit de lucht" was? Was lekker een lang weekendje op De Eemhof. Heel erg. Verschrikkelijk gewoon. Al dat mooie weer, dat lekkere eten en drinken, alles in bloei. Heel vervelend allemaal. Maar gelukkig zijn we weer thuis, kunnen we gauw weer terug in ons werkritme :-(


We waren samen met Will's tweelingbroer Pieter gegaan. Dat beviel prima. We waren even bang dat het misschien zou gaan irriteren als je steeds met zijn drieën bent, maar dat viel 100% mee. Eigenlijk net of we thuis waren, maar dan met een zwembad en een berg restaurantjes om de hoek. Zoals ik al zei: heel naar allemaal. Kijk maar hoe erg het was:

Het was gewoon niet aan te zien/te horen, steeds die apen om je heen!

En steeds dat drinken. Wéér Piña Colada, bah!

En dan hebben we het maar niet over al die "Chickens in the basket" Gètver wat vies (vooral je vingers als je uitgekloven bent!).

Gelukkig was iemand nog bereid gevonden zijn ribben af te staan om de ergste honger te stillen!

Overbodig om te zeggen dat het er dus niet van gekomen is dat geboortekaartje voor Elina Jane in elkaar te zetten. Twee van die mannen om je heen maakt zoiets wel redelijk onmogelijk. Maar als ik morgen weer zou moeten, kan dat kleine meisje nog heeeeeeel lang op haar kaartje wachten, vrees ik. Maar helaas zal ik morgen weer naar 't baasie moeten om centjes te verdienen. En overmorgen en de dag daarna weer. Zucht. Woonde ik maar op Center Parcs...