Nee, ik zal niet terug gaan naar Bloggen in het Engels. De titel is een tekst uit de onovertroffen versie van Jeff Wayne van War of the worlds, als de soldaat behoedzaam het huis van de journalist binnenkomt. Zo voelt het een beetje: of ik om het hoekje kijk of er nog iemand op mijn blog is. Ben een zogenaamde Bad Blogger geweest sinds begin november...sorry.
Ter verdediging: ik heb het monsterlijk druk gehad. Ik weet het, wie niet? Ben veel met het designteam van Tessa bezig. Niet eens zozeer met aanwezig zijn en lesgeven, maar vooral ook veel in mijn hoofd. Afgelopen zaterdag was de eerste "vervolgcursus" stempelen. Het ging best goed, maar het was heel erg druk. Ik had op vijf mensen gerekend, maar uiteindelijk waren er maar liefst acht cursisten. Volle bak dus! Leuk, maar erg druk. Ik baal stevig dat ik dan niet iedereen evenveel aandacht kan geven. Soms is iemand dan alvast verder gegaan, terwijl ik eigenlijk nog iets uit had moeten leggen. Maar uiteindelijk had iedereen mooie resultaten, soms de één wat beter dan de ander, maar dat is te verwachten. De ene techniek ligt je beter dan de andere. Tijdens zo'n cursus doe je de dingen voor het eerst en niet in je eigen omgeving, dus verwacht geen meesterwerken. Het gaat erom dat je de techniek ziet, begrijpt en toepast. Stempelen is zoals zoveel hobby's een kwestie van veel doen. Ik vind het gewoon zo tof dat je ziet dat mensen oppakken wat je uitlegt en dat je ook echt wat kan met de cursus. Alle zenuwen vooraf ten spijt, geloof ik toch dat stempellessen geven helemaal het einde is!
Verder ben ik via mijn werk met een studie van een half jaar begonnen. Waarschijnlijk zal ik over een half jaar niet meer begrijpen hoe ik het ooit zo lastig kon vinden om de kleur van mijn blog aan te passen. Wie weet bouw ik ooit wel een compleet eigen site. Ben namelijk begonnen met een opleiding tot Webdesigner bij Eduvision. Heel profi allemaal. Het tempo ligt heel hoog en je moet enorm veel lezen, maar het is zooooooo gaaf. Heb pas één les gehad, want de tweede viel uit omdat de lerares ziek was. Wellicht loop ik over een paar weken te vloeken, maar nu vind ik het helemaal cool.En de baas betaalt, dus ik móet het goed doen. Dat papiertje moet gehaald, anders wordt de baas boos (en mijn rekening geplunderd). Er staan nu al dingen op de planning die ik pas na die opleiding kan doen, dus er zit niet echt druk achter gelukkig (ahum).
Tot slot was het in de afgelopen weken best een beetje afzien. Lisette was maar liefst 6 weken in Australië. Hartstikke leuk voor haar, maar ik vond het eigenlijk minder. Niet dat ik het je niet gun Lisette, zo is het niet, maar ik heb je gemist. Blij dat ze weer thuis is. De potentieel gunstige effecten die haar vakantie op de telefoonrekening konden hebben, hebben we vanavond even teniet gedaan, hahaha.
Maar goed, ben weer aan de blog, wie weet hoe lang ik het weer vol ga houden. Aan de hints van mam heeft het in elk geval niet gelegen ;-)
2 opmerkingen:
Ha Ilona,
Ik ben blij dat je het even wat rustiger heb aangedaan met het bijhouden van je blog, want anders had ik een hele dag nodig gehad om alles te lezen. Dat was nu in ieder geval te overzien. Maar nu wel weer bijhouden, he, dan kan ik in mijn lunchpauze jouw verhalen lezen!
Ik voel mij uiteraard zeer vereerd dat je me gemist hebt. Ik heb enorm veel zin om je zaterdag alles te laten zien wat ik gezien heb. Mijn selectie voor de eerste drie weken bevat zo'n 300 foto's; de Oostkust en HongKong moet ik nog uitzoeken. Tot morgen!
groetjes, Lisette
Kleur aanpassen van je blog is niet zo moeilijk hoor...
Druk op menu van monitor;
ga naar het paletje of kleur of hoe het ook heet bij jou.
Verhoog de waarde voor rood (soms ook red)bijvoorbeeld van 50 naar 100;
en voila zomaar een aanpassing zonder moeilijk te doen.
Bad-bad-blogger
Een reactie posten