Candy in de herkansing

Schrijven vind ik best leuk, maar lezen is al jaren niet echt mijn hobby meer. Dat bleek maar weer met die candy van stiftjes van Nicole. Blijk je het kaartje naar Nicole op te moeten sturen! Ja, daar heeft mijn schoonzussie toch niks aan? Die was jarig en die heeft iets met eendjes, dus pech voor Nicole. Om het goed te maken, heb ik maar een ander kaartje gemaakt voor Nicole:

De Cameo heeft er weer flink op moeten zweten, want het groene randje heeftie gesneden, het achtergrondvierkantje met al die rondjes rond de rand ook en het tekstwolkje heb ik ook met de Cameao gedaan. Kon ik mooi de pennen die ik bij het apparaaat besteld had eens uitproberen. Ze werken echt heel makkelijk! Het zijn een soort gelpennen, maar ze geven wel echt een heel mooi gelijkmatige lijn. Het indiaantje is een afdrukje van een Nellie Snellen stempel van mijn moeder. Die laatste heeft ook zitten zwoegen op dat schattige gehaakte blommetje in de takkebossen (die ze ook voor me gestanst heeft met een nieuwe Marianne Design stans)

En nu maar hopen dat Nicole hem ook kan waarderen, want dan kunnen mijn moeder en ik mooi weer heel wat gezellige uurtjes samen gaan zitten kleuren. Net als vroeger ;-)