Maar twee weken geleden werd mijn mooie mannetje drie. Daarvoor alleen al trek ik de camera graag uit de mottenballen. Maar voor zijn traktatie op het kdv had ik ook nog even tijd. Marijke, Lisette en mijn moeder zijn gelukkig wel weer komen helpen, anders hadden ze er toch anders uit gezien, of het waren er niet genoeg geweest. Maar goed, tussen alle ziekenboegen door is het allemaal goed gekomen.
En nu ga ik niet meer beloven dat ik snel weer van me laat horen, want ik wil wel wat te showen hebben als ik me hier weer meld. Dus sorry voor mijn vaste lezer, die ik wellicht nog ergens zou kunnen hebben (en als dat zo is: poe, wat ben jij hardleers ;-), maar ik zal het eerstvolgende project dat daadwerkelijk afgerond wordt, weer showen. Ik hoop dat het niet lang duurt...
