Ze loopt!

Ons meisje loopt! Echt waar. Eindelijk. Ze kan al heel lang heel goed staan. Los. Het is een vaak gezien filmpje dat ze voor ons afspeelt: voeten bij elkaar, handen ervoor op de grond, kont omhoog en met gespreide armen richt ze zich dan op. Dit probeerde ze overal. Op de grond, maar al gauw ook in de bank, in haar eetstoeltje (niet handig) en in d’r bedje. En ze werd er steeds beter in. Stond heel stevig. Maar ik roep al zeker drie weken dat “het nu elk moment kan gebeuren”. Ze kijkt je aan als ze staat en je ziet haar denken, zal ik? Maar steeds gaat ze dan -zeer beheerst- toch door haar knietjes, om al kruipend of kontschuivend haar weg te vinden. Tot gisteren. Toen stond ze weer en net iets te ver van de tafel om hem te pakken en als loopsteuntje te gebruiken. William zat op de bank en zag haar kijken, ik stond vlak achter haar en zag de twijfel in haar houding. Ik ging vlug een flinke stap opzij en begon haar enorm enthousiast aan te moedigen. En wat denk je? Twee stapjes! Heel voorzichtig, maar ik zag ze echt. En William had ze op de foto! Ik begon toch een beetje te twijfelen, maar ze genoot van alle aandacht. Inmiddels was ook haar broer helemaal gefocust op haar aan het letten. En William zette de camera over op filmen. En wat denk je? Ze deed het gewoon nog een keer! En dus kon ik op het filmpje terug zien dat het geen “wishfull seeing” was. Ze loopt.

Naar verluid deed ze later die dag ook wat stapjes op het verjaarsfeestje van Romy, een zwemvriendinnetje van Lars. Ik heb ze niet gezien. Toen ik vanmiddag verslag deed aan mijn schoonmoeder van het evenement, kreeg ik het te horen van die stapjes. Ik zat te klagen dat ze het bij die vier stapjes had gelaten. Ik ben niet van de meest geduldige soort. En wat denk je? Vlak voor het avondeten stond ze in de keuken. William stond in de kamer zo’n twee meter bij haar vandaan.” Kom maar,” zei ‘ie en ging door zijn knieën. Meestal volgt ze zo’n voorbeeld dan, dus ik riep gauw dattie moest gaan staan. En ze ging ook weer omhoog. En liep naar pappa! Zestien stappen, yes sir! Lars was inmiddels naast zijn vader gaan staan om met een enorm trots koppie zijn zus te bewonderen. Hij ving haar op en gaf haar een dikke knuffel. Wat een moment! Ik stond met tranen in mijn ogen. Watje, dat wordt je van kinderen. Gelukkig heeft Lars mijn manier geërfd om met emoties om te gaan: humor. Hij riep na zijn knuffel met zijn zusje dan ook vrolijk: “En nu leren springen”. Rustig aan jongen, alles op zijn tijd hè. Dit was al een hele sprong vooruit hoor. ♥

Hiep, hiep hoera voor Heleentje!

Die is vandaag dus jarig. Ik had nog wat spulletjes verzameld her en der voor haar, dus die heb ik gisteren allemaal in een doosje gekieperd en stevig dichtgeplakt en wel bij de Bruna afgegeven voor verdere bezorging. Daar moest natuurlijk wel iets bij, want ik had geen tijd om alles nog even feestelijk in te pakken (sorry Heleen). Dit is dus het kaartje dat de boel moest opvrolijken:

Een kloosupje van het kleurwerk (met distressjes):

En een kloosupje van het snijwerk:

Heleen was mee naar de Silhouettedag van Creabest geweest, waar ze toen echt helemaal haar ogen uit keek. Ik wou dat ik rijk was, dan had ze nu een Silhouette thuisbezorgd gekregen. Maar helaas, dat zat er net niet in dit jaar...Als schrale troost dus maar wat rozen en blaadjes om zich aan te vergapen ;-) Verder zat er het Kadoosjes magazine bij (compleet met afdrukken van de patroontjes) en wat mooie papiertjes die we op de Artspecially hadden gescoord). Ik heb via de sms begrepen dat alles is aangekomen, dus ik ben ook weer blij. Ik zit nu heel braaf op de bank haar verjaardag te vieren met vier party-sticks (soort augurkjes), want ik ben maar weer eens begonnen aan het wegwerken van die halve persoon die ik teveel meesleep momenteel. Ennu nog eens kijken naar de tekst op het kaartje...Zwanger zijn heeft ook zo zijn voordelen, vind je niet. Hoeffie lekker niet op je lijn te letten, want hoe dikker hoe liever dan.

Candy in de herkansing

Schrijven vind ik best leuk, maar lezen is al jaren niet echt mijn hobby meer. Dat bleek maar weer met die candy van stiftjes van Nicole. Blijk je het kaartje naar Nicole op te moeten sturen! Ja, daar heeft mijn schoonzussie toch niks aan? Die was jarig en die heeft iets met eendjes, dus pech voor Nicole. Om het goed te maken, heb ik maar een ander kaartje gemaakt voor Nicole:

De Cameo heeft er weer flink op moeten zweten, want het groene randje heeftie gesneden, het achtergrondvierkantje met al die rondjes rond de rand ook en het tekstwolkje heb ik ook met de Cameao gedaan. Kon ik mooi de pennen die ik bij het apparaaat besteld had eens uitproberen. Ze werken echt heel makkelijk! Het zijn een soort gelpennen, maar ze geven wel echt een heel mooi gelijkmatige lijn. Het indiaantje is een afdrukje van een Nellie Snellen stempel van mijn moeder. Die laatste heeft ook zitten zwoegen op dat schattige gehaakte blommetje in de takkebossen (die ze ook voor me gestanst heeft met een nieuwe Marianne Design stans)

En nu maar hopen dat Nicole hem ook kan waarderen, want dan kunnen mijn moeder en ik mooi weer heel wat gezellige uurtjes samen gaan zitten kleuren. Net als vroeger ;-)

Joepie, ik sta in de top 3 ;-)

Weet je nog dat Kerst vroeg viel dit jaar? Het kaartje waarmee ik het wilde vieren staat in de top 3 van de CCWS (dit zou dan de tiepvriendelijke uitvoering van Christmas Challenges with sketches zijn) Dus nu mag ik dit plaatje op mijn blog zetten:

Leutig toch? Er staat alweer een nieuwe schets klaar, eens kijken of ik de komende twee weken weer ergens een gaatje heb. Er zijn er net drie (!) gedicht door onze tandarts, maar iedereen die me kent weet dat we er zo weer een bij gesnoept hebben ;-)

Supercandy/challenge bij Nicole

Lange weekenden zijn leuk voor de voorraad kaartjes. Wat minder stress bevordert de inspiratie hier! Maar het is maar goed dat je geen kijkje in mijn huishouden kan nemen via dit blog ;-) Dat ligt er wat minder insprirerend bij momenteel... Ik kreeg van mijn mams de tip even op Nicole Verkooijens blog te kijken voor "een leuke sketch". Er bleek ook een heel leuke extra aan te hangen, als je meedoet met de challenge maak je namelijk kans om alle flexmarkers die er op het moment te koop zijn te winnen! Ik heb wel eens onderricht van Nicole mogen krijgen omdat Marijke dit had geregeld voor een aantal dames. Het was nog met Copics, maar dat is mij allemaal eender. Het kleurt en leuk ook. Copics zijn mij een maatje te duur, ik heb net al mijn centjes in de Cameo gestopt. Dus nu ik toch een extra dagje heb, besloot ik maar eens een gokje te wagen:

En nu maar hopen dat ik bij Nicole uit de hoge hoed tevoorschijn hobbel! Het papier is van een blokje dat ik samen met mijn moeder bij Doe-a-ding heb gekocht tijdens de Artspecially. Ik heb geen idee welk merk het is, maar het is erg leuk papier. Tekstje van Nicole en het eendje is van Mandy stamps (van een ArtSpecially van alweer een heeeeeeel tijdje geleden). Ik heb 'em op craft gestempeld en met derwentjes gekleurd. Dat wilde ik al heel lang uitproberen en nu was het een mooie gelegenheid. Ik ben niet kapot van Derwent, maar op kraft ziet het er wel erg leuk uit! De stippelknoopjes zijn van Docrafts. Wie duimt er met me mee?

Kerst en koninginnedag vallen samen dit jaar!

Nee, ik heb mijn hoofd niet heel hard gestoten hoor. Maar ik had zin om lekker een kerstkaartje te maken. Hij is voor Marijke. Niet dat zij 'em met Kerst gaat krijgen, maar zij is gast DT-er op dit moment bij Christmas challenges with sketches (serieus dames: hadden jullie niet een iets typ-vriendelijkere naam kunnen verzinnen?). En mijn goede voornemen was om alle schetsen waarvoor zij zich als gast DT-er zit uit te sloven, met haar mee te gaan doen. Ik geloof dat ik er inmiddels al drie achter loop, maar de intentie was er.... Ach, ik vind 29 april nog best vroeg voor een kerstkaartje ;-)

Het papier kreeg ik met mijn verjaardag van Xandra en het papier waarvan de kerstboompjes zijn, kreeg ik voor dezelfde gelegenheid van mijn moeder. De papiertjes van Xandra zijn van Jelly Bean, die van mijn moeder van Kars. Stempeltje van Eline Pellinkhof (ingekleurd met Distress Inks), tekststempeltje van Nicole Verkooijen (dankjewel mam). Alle randjes zijn geïnkt met Festive Berries, een extra winterkleur van de distress inks van het houterige Timmetje. Dan nog een kantje en wat sterrenspeldjes en -knoopjes en voila: Kerstmis met Koninginnedag! Nu maar hopen dat de temperatuur er niet naar zal zijn morgen...

Ridders en princessen moeten toch ook wat aan

Een paar weken geleden zette ik een bericht klaar, maar de foto's erbij waren nog niet klaar. Inmiddels heb ik het voor elkaar, dus hier mijn bericht:

Whoooooeeeeeehooooooooeeeeeeeeeee! Ik heb net mijn eerst Vinyl-project achter de rug. Wat een kick! Niet lachen, ik ben tenslotte maar een beginner hè.

Het project zat al wel een poosje te broeden, want het sluit mooi aan bij het thema van de kinderen bij ons kinderdagverblijf. Die voor mijn zoon was snel bedacht:

Maar over die van mijn dochter en mijn neefjes heb ik wat langer moeten slapen. Het hielp ook niet echt dat er een behoorlijk stevig griepvirus in ons gezin rond heeft rondgewaard.






Gebruikte materialen voor wie toevallig ook een Lars, Niek, Jaap of Merel in de buurt heeft:

De Sillhouette Cameo (dit kan net zo goed met één van de andere silhouettes of snijapparaten, vermoed ik).
Lettertype plukte ik hier vandaan.
Ridderplaatjes en vogeltje komen uit de sillouette store
Adhesive vinyl smooth Grey (gezien het feit dat dit tot nog toe de enige kleur is die ik heb).

Binnenkort is het officiële afsluiting van het thema "Ridders en princessen". Ik denk dat ze zo wel voor de dag kunnen komen. De leidsters hadden bedacht dat de kinderen één ouder mee mochten nemen naar de afsluiting. Bedenk me alleen nu pas dat mijn schoonzus en ik nu geen gaaf shirt hebben. Hmmm...

Kunst!

Vanochtend heb ik als ontbijt voor Lars een rijstwafel met smeerkaas geserveerd, met twee plakjes gekookte worst als Mickey Mouse oren erbij. Ik vond het wel leuk gevonden en Lars moest ook erg lachen. En toen zag ik dit op het net:



Voel ik me ineens niet zo'n eetartiest meer ;-(

Gelukkig heb ik ook nog wel wat anders gemaakt de laatste tijd. Zoals deze meneer de Uil voor mijn vaders verjaardag:



En dit kaartje voor Marijke, omdat ze gast-DT-er is bij Christmas Challenges with sketches:



En dit kaartje voor de mamma van Marijke, omdat ze jarig was:



Verder heb ik ook nog shirtjes gemaakt met vinyl en de Silhouette, maar daarover een ander keertje meer....Kortom, die Silhouette staat echt niet stil hier hoor. Wat een superding is het toch. Had ik jaren eerder moeten doen!

Konijnenknutsels

Nee, ik ben niet van de aardkloot gevallen hoor! De Cameo is inmiddels binnen en wordt ook al lekker veel gebruikt. Dat in tegenstelling tot mijn camera, wat resulteert in een beetje weinig beeldmateriaal bij mijn verhaal. Met kerst heb ik een aantal doosjes in de vorm van een kerstboom gesneden en versierd. Geen fotografisch bewijs van. Voor mijn schoonmoeder een kaartje gemaakt met de Cameo en een cadeautasje, maar ook hiervan niks vastgelegd. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar twee weken geleden werd mijn mooie mannetje drie. Daarvoor alleen al trek ik de camera graag uit de mottenballen. Maar voor zijn traktatie op het kdv had ik ook nog even tijd. Marijke, Lisette en mijn moeder zijn gelukkig wel weer komen helpen, anders hadden ze er toch anders uit gezien, of het waren er niet genoeg geweest. Maar goed, tussen alle ziekenboegen door is het allemaal goed gekomen.





En nu ga ik niet meer beloven dat ik snel weer van me laat horen, want ik wil wel wat te showen hebben als ik me hier weer meld. Dus sorry voor mijn vaste lezer, die ik wellicht nog ergens zou kunnen hebben (en als dat zo is: poe, wat ben jij hardleers ;-), maar ik zal het eerstvolgende project dat daadwerkelijk afgerond wordt, weer showen. Ik hoop dat het niet lang duurt...